Nie wiesz, jakie wybrać drzewa iglaste?
Chcesz stworzyć w swoim ogrodzie wspaniałe, zielone tło, które latem będzie pięknie
kontrastować z kolorowymi kwiatami? Szukasz sposobu na to, żeby zagospodarować
przestrzeń w nowoczesny sposób, aby cieszyła oczy o każdej porze roku, nawet zimą?
Najpopularniejsze gatunki drzew iglastych w Polsce to sosna czarna, sosna kaukaska,
świerk pospolity, świerk srebrny oraz jodła. Poznaj je bliżej!
Sosna czarna – prawdziwa królowa drzew iglastych
w Polsce
Wiecznie zielona, intensywnie pachnąca i powszechnie występująca w lasach na
terenie Polski – sosna to jedno z najbardziej popularnych drzew iglastych w Polsce. Jej
często spotykaną odmianą jest sosna czarna. Ma prosty, dostojny pień w
ciemnobrązowym kolorze i tworzy grubą, łuskowatą korę, spośród której często
wypływa gęsta i bardzo lepka żywica. Bardzo trudno usunąć ją z dłoni, a także z ubrań.
Sosna czarna ma dość charakterystyczny pokrój.
- Młode okazy mają wysoki pień zakończony stożkowatą koroną, która wraz
z wiekiem staje się coraz mocniej płaska lub wręcz przyjmuje parasolowaty
kształt. - Igły są ciemne, sztywne, długie, ostre i zebrane w pary – równomiernie
porastają krótkie pędy wyrastające z gałęzi. Pozostają na drzewie zazwyczaj ok. 3-
4 lata. - Szyszki sosny czarnej powstają w rozgałęzieniach pędów. Są bardzo
charakterystyczne – mają podłużny (męskie) lub jajowaty (żeńskie) kształt i
długość ok. 8 cm.
W sprzyjających warunkach drzewo iglaste może osiągnąć wysokość nawet 50 m, ale
w polskich ogrodach jest to zazwyczaj 30 m. Jednak sosna czarna jest dość podatna na
złamania ze względu na korzeń palowy.
Dużą zaletą sosny czarnej jest jej łatwość w uprawie. Potrzebuje piaszczystej,
przepuszczalnej gleby. Posadzona w odpowiednim miejscu, może wytrzymać nawet
mrozy do -30°C. Uwielbia dużą ilość słońca i jest odporna na wiatr oraz suszę. Nie
wymaga przycinania, jednak jeśli jest taka potrzeba, można śmiało korygować jej
pokrój, ponieważ dobrze znosi cięcie. Podlewanie jest niezbędne tylko po posadzeniu w
okresach długotrwałej suszy, ponieważ sosna tworzy bardzo długie korzenie.
Nawożenie – raz w roku, wiosną, w umiarkowanej ilości. Zbyt duża ilość składników
może powodować żółknięcie i opadanie igieł.
Świerk pospolity – zgrabne drzewo, które jest
idealne na szpalery
Bardzo często spotykanym drzewem iglastym w polskich lasach i ogrodach jest świerk
pospolity. Wyróżniają go efektowne rozmiary – w naturalnych warunkach może mieć
nawet 40 m wysokości i 4 m szerokości. W rezultacie nie jest to roślina odpowiednia do
małych ogrodów.
Świerk pospolity wyróżnia się także:
- stożkowatym pokrojem przypominającym choinkę – gałęzie są wzniesione
ku górze i ułożone symetrycznie, dzięki czemu drzewo wygląda na bardzo gęste, - krótkimi, ostrymi igłami – w czystym otoczeniu mogą utrzymać się na
gałęziach nawet 6 lat! Młode okazy mają jasnozielony kolor. Z czasem
przebarwiają się na ciemną zieleń, - zwisającymi, długimi szyszkami, które opadają po wydaniu nasion – zazwyczaj
znajdują się w górnych partiach drzewa.
Drzewo tworzy dość płytki i rozłożysty system korzeniowy, dlatego jest dość
niestabilne i podatne na złamania. Z tego powodu lepiej unikać sadzenia go blisko
domu.
Mimo tego, że świerk pospolity jest rodzimym gatunkiem, nie rośnie w każdych
warunkach. Do rozwoju potrzebuje kwaśnej, żyznej, lekko wilgotnej, piaszczystogliniastej ziemi oraz słonecznego stanowiska. Dobrze znosi nawet niskie temperatury,
za to źle działają na niego cień i zanieczyszczone powietrze.
Świerk pospolity świetnie wygląda w formie szpaleru np. wzdłuż ciągów
komunikacyjnych lub ogrodzenia. Jego smukły pokrój prezentuje się bardzo
elegancko, a długie szyszki dodają mu uroku.
Sosna himalajska – wyjątkowe drzewo iglaste o
oryginalnym pokroju
Uznawana za jeden z najpiękniejszych gatunków sosen, czyli sosna himalajska to
roślina, która wyróżnia się długimi, miękkimi i zielono-niebieskimi igłami. Zebrane są w
gęste pęczki, które malowniczo zwisają w dół tworząc imponujący efekt. Oprócz tego
drzewo charakteryzuje się:
- dużymi rozmiarami – w ogrodzie może urosnąć na wysokość nawet 20 m,
dlatego trzeba zapewnić mu wystarczająco dużo miejsca, - luźną, szeroką, rzadką koroną – gałęzie rosną powoli i poziomo do podłoża,
- cylindrycznymi szyszkami o długości do 30 cm – zwieszają się w dół i mają
ciemnobrązowy kolor.
Z wiekiem roślina przybiera „płaczący” pokrój, dzięki czemu staje się bardzo oryginalną
ozdobą ogrodu, obok której nie sposób przejść obojętnie.
Tak jak inne przedstawicielki tego gatunku, sosna himalajska jest mało
wymagającym drzewem iglastym pod względem pielęgnacji. Jednak jest jeden
warunek – musi być posadzona w odpowiednim miejscu. Najlepiej, jeśli będzie to lekko
kwaśne, żyzne, przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne podłoże oraz nasłonecznione i
osłonięte od wiatru stanowisko. Jednocześnie warto pamiętać, że sosna himalajska jest
mało odporna na mróz – poniżej -15°C jej igły ulegają uszkodzeniu i zaczynają opadać.
Dlatego najlepiej sadzić je w zachodnich częściach Polski. Po wschodniej stronie kraju
lepiej sprawdzą się karłowe odmiany tego drzewa imitujące krzewy iglaste – krzyżówka
sosny himalajskiej i sosny wejmutki ma niewielkie rozmiary i piękne długie igły, a
jednocześnie jest w pełni odporna na mróz.
Drzewo dobrze znosi suszę, jednak w podczas skrajnych upałów warto go nawadniać,
aby nie uschło. Nie wymaga nawożenia, pod warunkiem, że przed posadzeniem
zadbasz o odpowiednie pH gleby. Wiosną warto przeprowadzić cięcie sanitarne, czyli
eliminujące chore, uschnięte lub zdeformowane gałęzie, aby przebywanie w okolicy
sosny było bezpieczne.
Świerk srebrny – idealne drzewo iglaste na
ogrodową choinkę
Świerk srebrny to jedno z najbardziej ulubionych drzew Polaków w okresie
bożonarodzeniowym. Ma piękny, stożkowaty pokrój i gęsto ułożone gałęzie, dzięki
czemu wspaniale sprawdza się na choinkę. Szczególnie interesująco prezentuje się
świerk srebrny. Wyróżniają go:
- nietypowy kolor – srebrzystoniebieski, który pięknie kontrastuje z ciemną
zielenią trawy latem i bielutkim śniegiem zimą, - cienka i szarobrązowa kora, którą rzadko widać ją spośród gęsto i poziomo
ułożonych gałęzi, - niezwykle grube, sztywne i kłujące, ale dość krótkie igły – ich długość to
zaledwie 2-3 cm. Jednak dzięki temu łatwo założyć na pędy bombki i inne
świąteczne dekoracje.
W odpowiednich warunkach drzewo może rosnąć na wysokość 30 m, a jego pień może
mieć średnicę do 1,5 m.
Świerk srebrny jest drzewem iglastym, które doskonale znosi suszę i mrozy, dzięki
bardzo rozbudowanemu systemowi korzeniowemu. Uwielbia słońce, dzięki któremu
jego igły pięknie się wybarwiają. Oceniony traci igły, a u dołu gałęzie, przez co staje się
„łysy” i rzadki. Dobrze czuje się w próchniczej glebie, ale może rosnąć także w
piaszczystym, żwirowatym podłożu, gdzie może spokojnie rozwijać korzenie.
Drzewo iglaste może być wykorzystywane jako samodzielna ozdoba ogrodu lub
żywopłot. Aby zrobić z niego naturalną osłonę przed nieprzyjacielskimi spojrzeniami
innych, należy regularnie przycinać go wiosną – świerk srebrny dobrze znosi wszelkie
zabiegi pielęgnacyjne, a na cięcie reaguje dużą ilością nowych pędów i bardzo ładnie
się zagęszcza.
Niestety drzewo jest także dość podatne na choroby i szkodniki, dlatego należy
regularnie sprawdzać stan jego gałęzi i pnia. Jeśli zauważysz brązowienie igieł, ciemne
plamy lub suche miejsca niezwłocznie sięgnij po odpowiednie preparaty chemiczne.
Jodła kaukaska – dostojne drzewo iglaste z
pięknymi szyszkami bez zapachu
Zimozielona jodła kaukaska to, tuż obok świerku srebrnego, jedno z najczęściej
wybieranych drzew iglastych na choinki. Nic dziwnego. Charakteryzuje się pięknym,
stożkowatym, gęstym pokrojem oraz ciemnozielonym kolorem, który wspaniale
kontrastuje z kolorowymi ozdobami. Wraz z wiekiem przybiera stożkowaty kształt ze
spiczastym czubkiem, dzięki czemu świetnie prezentuje się w ogrodzie.
Drzewo przyciąga uwagę:
- poziomo ułożonymi gałęziami, które tylko u samej góry delikatnie wznoszą się
ku niebu, - wyjątkową korą – szarą i gładką,
- brakiem żywicy – dlatego nie wydziela zapachu typowego dla drzew iglastych,
- krótkimi i niezbyt kłującymi igłami, które są gęsto ułożone wzdłuż pędów –
dzięki temu jodła sprawdza się jako drzewko choinkowe w domach, gdzie
mieszkają dzieci, - szyszkami o długości kilkunastu centymetrów w cylindrycznym kształcie.
Najczęściej są osadzone w górnych partiach drzewa.
W naturalnym klimacie jodła kaukaska osiąga wysokość do 30 m, jednak w polskich
ogrodach jest to zazwyczaj 5-10 m. Dzięki temu może być sadzona nawet w
niewielkich przestrzeniach.
Jodła kaukaska, w przeciwieństwie do pozostałych drzew iglastych, jest bardzo
wymagającym gatunkiem. Dobrze rośnie wyłącznie na ciepłych, osłoniętych od wiatru i
zimna stanowiskach, gdzie jest żyzne, próchnicze i lekko kwaśne podłoże oraz czyste,
wilgotne powietrze. Co więcej, drzewo jest dość odporne na mróz, ale źle znosi nagłe
wahania temperatury, ponieważ szybko zaczyna wegetację. Po umieszczeniu w glebie
wymaga regularnego podlewania, a najlepiej zraszania. Nie potrzebuje za to
przycinania, a nawet źle na nie reaguje. Najkorzystniej wygląda samodzielnie
umieszczona na środku podwórka jako soliter.
Wybierz drzewa iglaste, które najlepiej pasują do charakteru Twojego ogrodu i stwórz
efektowną dekorację przestrzeni na zewnątrz.
