Bezprzewodowe płatności NFC i tagi

NFC – jak z nich korzystać?

Czym są bezprzewodowe płatności NFC? Jak możemy użyć tagów NFC w domu?

Bezprzewodowe płatności NFC szturmem zdobyły ogromną popularność, ułatwiając
dokonywanie codziennych transakcji w sklepach. To właśnie z bezdotykowym
płaceniem za pomocą smartfona najbardziej utożsamiamy tę technologię, chociaż
oferuje ona znacznie więcej możliwości. Komunikacja NFC jest powszechnie używana w
wielu branżach – to za jej pomocą działają na przykład zbliżeniowe karty komunikacji
miejskiej, a nawet wiele rozwiązań typu smart-home. Ten uniwersalny sposób
nawiązywania łączności pomiędzy urządzeniami zapewne zostanie z nami na wiele lat.
Co trzeba o nim wiedzieć?

NFC – co to jest

Skrót NFC oznacza near-field communication, czyli komunikację bliskiego zasięgu.
Działa ona na niemal tej samej zasadzie, co zbliżeniowe karty płatnicze – NFC można
nazwać delikatnie usprawnionym modułem znanym z tych kart. Wielu ekspertów nie
stosuje w tym przypadku żadnego rozróżnienia i nie ma w tym nic dziwnego – od
strony użytkownika polega to na dokładnie tym samym.

NFC działa poprzez połączenie dwóch urządzeń za sprawą indukcji, co wymaga bliskiej
odległości pomiędzy dwiema antenami – teoretycznie może być to do 20 centymetrów,
w praktyce jednak najczęściej maksymalną granicą jest 4-5 centymetrów.

W odróżnieniu od technologii Bluetooth, którą można w pewnym sensie uznać za
konkurencyjną, w przypadku NFC tylko jedno urządzenie musi posiadać własne
zasilanie. Dzięki temu możemy płacić za pomocą kart trzymanych w portfelu, które nie
są przecież wyposażone w żaden akumulator. NFC nie wymaga również
wcześniejszego sparowania jednego urządzenia z drugim, co jest konieczne w
przypadku Bluetootha. W tym przypadku jednak pozornie rywalizujące rozwiązania
mogą się doskonale uzupełniać – wiele sprzętów Bluetooth ma problemy z szybkim
parowaniem, a dobrze skonfigurowana aplikacja wraz z modułem NFC są w stanie
ułatwić i przyspieszyć ten proces do kilku sekund.

Płatności NFC

Moduł NFC w smartfonie sprawia, że podczas zakupów nie musimy nosić ze sobą
nawet portfela – możemy w prosty sposób zapłacić, przykładając telefon do terminala.
Jedyne, co musimy zrobić, to skonfigurować “elektroniczny portfel” – najbardziej
rozpowszechnione usługi tego typu to Apple Pay dla systemu iOS, Google Pay dla
modeli z Androidem. W aplikacjach możemy podpiąć kilka kont, a w trakcie płatności
wybrać, z którego konta chcemy korzystać w tej konkretnej transakcji. Oczywiście
może być to zarówno konto indywidualnego użytkownika, jak i firmowe.
Smartfony nie są jedynymi urządzeniami, które obsługują płatności NFC – na rynku
znajdują się tablety oraz smartwatche, a nawet smartbandy wykorzystujące tę
technologię.

NFC – bezpieczeństwo

Kiedy urządzenia z NFC rozpowszechniły się na dobre, wielu użytkowników
kwestionowało ich bezpieczeństwo. Jest to jednak technologia dość odporna na
różnego rodzaju próby włamań – przy domyślnych ustawieniach dużej części aplikacji
nie ma możliwości zrealizowania płatności bez zaznaczenia zgody użytkownika na
ekranie. Smartfony są także blokowane kodem, odciskiem palca lub funkcją FaceID, co
znacznie utrudnia zrealizowanie “oszukanej” transakcji.
Korzystanie z urządzenia z NFC ma sens również dlatego, że tracąc portfel z kartami
debetowymi czy kredytowymi musimy jak najszybciej je zastrzec – płatności
zbliżeniowe na małe kwoty można przecież zrealizować bez znajomości PINu.
Tymczasem jeżeli skradziony zostanie smartfon z NFC, “nieoficjalny” właściciel raczej
nie będzie w stanie go odblokować, a oryginały kart pozostaną w bezpiecznym
miejscu.

NFC – historia

Technologia NFC zdobyła ogromną popularność w ostatnich latach i stała się w wielu
krajach standardem, chociaż jej historia sięga kilkudziesięciu lat wstecz. Pierwszy
patent z oznaczeniem “RFID” (radio frequency identification, co można określić jako
bazową technologię, na której powstał mechanizm NFC) został nadany jeszcze w 1983
roku. Prace nad obecną formą NFC ruszyły jednak dopiero w 2002 roku za sprawą
porozumienia koncernów Sony i Philips. Pierwszy smartfon obsługujący płatności NFC
to Nokia C7 z 2010 roku.

Tagi NFC – do czego służą

Opisany powyżej mechanizm bezdotykowych płatności NFC to tylko jedno z możliwych
zastosowań. Na near-field communication opiera się także duża część rozwiązań “kart”
odbijanych w różnych zakładach, które zliczają czas, jaki pracownik spędza w pracy. To
też bardzo wiele systemów otwierających drzwi po przyłożeniu breloka do czytnika,
wspomniane karty komunikacji miejskiej. Z uwagi na bardzo szeroki zakres funkcji
możemy w prosty sposób wykorzystać technologię NFC w domu.

Wszystko dzięki “naklejkom” NFC, które możemy przykleić w dowolnych miejscach, a
następnie nadać im określone zastosowanie, tzn. “nauczyć” aplikację rozpoznawać ID
danego tagu. Wystarczy wtedy przyłożyć smartfona do takiego chipa, by aktywować
ustalone działanie. Może być to bardzo wygodne rozwiązanie, które oszczędzi nam w
skali kilku miesięcy trochę czasu.

Jak można wykorzystać tagi NFC w domu?

Wychodząc z domu możemy jednym przyłożeniem smartfona do tagu zmienić kilka
ustawień telefonu naraz – na przykład wyciszyć dźwięk, powiadomienia PUSH i
przełączyć Wi-Fi na transmisję danych z sieci komórkowej.
Wprowadzanie zmian w smartfonie to jednak tylko ułamek możliwości – na rynku
pojawiło się wiele urządzeń AGD, które można kontrolować za pomocą tagów NFC. W
praktyce oznacza to, że jesteśmy w stanie włączyć czy wyłączyć ogrzewanie, a także
automatycznie uruchomić zestaw głośnikowy z predefiniowanymi stacjami radiowymi
czy utworami, jeżeli dany sprzęt na to pozwala.